Γραφείο ΙΙ: σταθμός αναχώρησης

Σ`αυτό τον ερημότοπο έχει ξανάρθει
Κάτι παιδιά και κάτι σκύλοι παίζουν ανέμελα
Τίποτα δε γνωρίζουν για τα λευκά μέταλλα του φεγγαριού
Μήτε έχουν πληγιασμένα γόνατα
Δεν ξέρουν ούτε νύχτα ούτε μέρα
Μόνο παιχνίδι αδιάκοπο

Σ`αυτό τον κόσμο είναι ίσκιος χάρτινος
Κάποιος που τραγουδά μπρος στην πανσέληνο
Κάποιος που σέρνει αλυσίδες πάνω στο χιόνι

Κάθε φορά πριν επιστρέψει, γράφει σ` ενα χαρτάκι το όνομά του
Και το θάβει στο χώμα.
Ποιός ξέρει τι προσμένει από αυτή την παράξενη σπορά.

 

 

Ο κύριος Ταυ, Μελάνι 2007